2) وَضَعتُ العِزَّ فی طاعَتی وَ هُم یَطلُبونَه فی خِدمَتِ السُّلطان فَلا یَجِدونَه

یه حدیثی شنیدم خیلی حال کردم باهاش، گفتم حیفه شما نشنوید؛ منتها دیدم اگه همه اش رو یکجا بنویسم قدرش رو نمی دونید. این قسمت اولشه:

بحار الانوار، ج 75، ص453: اَوحی الله تعالی اِلی داوود یا داوود اِنّی وَضَعتُ خَمسَةً فی خَمسَةٍ وَالنّاس یَطلُبونَها فی خَمسَةٍ غیرها فَلا یَجِدونَها:

1)    وَضَعتُ العلمَ فِی الجوعِ و الجَهد و هُم یطلُبونَه فِی الشِبَعِ و الرّاحة فَلا یَجِدونَه.

بخش هایی از نامه ی شهید علم الهدی به خواهرش:

... و ما تمام تلاشمان و ناراحتی هامان و رنج ها و حتی نوع احساس هامان در این است که بهتر زندگی کنیم به جای اندیشیدن به این که چگونه باید زندگی کنیم و چرا؟ زندگی یعنی چه؟ تلاش برای چه؟ اصلا چرا زندگی کنیم؟ و به این ها توجه نداریم، چرا که نتوانستیم خود را از لجن فرهنگ بورژوازی نجات دهیم، از لجن مصرف بدون تولید، از لجن زندگی خلاصه شده در مادیات...... خواهش می کنم این جمله را با دقت بخوان و فکر کن تا عظمت آن را درک کنی: الناس نیامٌ اذا ماتوا اِنتّبّهوا (مردم خوابند وقتی که مردند متنبه می شوند، بیدار می شوند)

یابن الحسن! جمعه که می شود بدجور هواییتان می شوم. بد جور دلم می گیرد. کاش هر روزمان جمعه بود تا شاید حتی برای چند لحظه در روز "منتظر" می بودیم.

آقای من! به که و کجا شکایت برم، وقتی هم شاکی خودم هستم و هم متهم؟

مولای من! حالا می فهمم راست است که می گویند: از دل برود هر آن که از دیده رود!

اِلی مّتی اَحارُ فیکَ یا مولای، و اِلی مّتی؟

بدین دو دیده ی حیران من هزار افسوس                                                  که با دو آینه رویش عیان نمی بینم

تو همه ی کشور های اسلامی حرف از بیداری اسلامی و ایناست؛ اون وقت تو ایران ما سریال می سازند...

این همه حاج آقای عالی تو سمت خدا راجع به وحشت ناک بودن مرگ حرف می زنه و داستان سعد معاذ و این که پیامبر خودشون دفنش کردند و فشار قبر داشت و تو دعای ابو حمزه هم که می خونیم: اِرحم فی هذه الدنیا غربتی، و عند الموت کربتی، و فی القبر وحدتی، و فی اللحد وحشتی، و...؛ بعد مردمگناه کبیره می کنند و عذابشون اینه که تو کلاسای دانشگاه شرکت کنند و دوشنبه شب ها برن شمال و تازه بگن چه جهنمی از این بد تر!!!

می گم دوستان بیاین ما هم خود کشی کنیم بریم اونور بدون کنکور بریم دانشگاه و کلن حالشو ببریم. اگه دسته جمعی هم بریم که دیگه همه پیش همیم و کسی دل تنگ خانواده و اینا نمی شه!

خب همین چیزا رو نشون می دن که خواهر ده ساله ی من میاد می گه: به نظرت الان چند تا روح این جاست؟

قبل از هر کاری برید کوچه خیابون های شهرو یاد بگیرید که واسه تصور دچار مشکل نشید و نخواید بعد مرگ هم مسافت های طولانی رو پیاده طی کنید یا تو ترافیک بمونید!

مامانم می گفت : گفتند دعای "وداع با رمضان" صحیفه ی سجادیه رو از اول ماه بخونید که بفهمید تو چه ماهی هستید!

قال الامام الحسن (ع): الناس فی دار سهو و غفلة، یعملون و لا یعلمون، فاذا ساروا الی الآخرة، ساروا الی دار یقین، یعلمون و لا یعملون

باید از جون مایه بذاریم و علم همراه با عمل رو از اهلش بگیریم

مقام عیش میسر نمی شود بی رنج      بلی به حکم بلا بسته اند روز الست